Gary Burrel en de Taiwanees Min Kao kenden elkaar al jaren toen ze tijdens een
etentje in 1989 op het idee kwamen een bedrijfje te beginnen. Ze hadden in
de jaren tachtig samengewerkt bij het King’s Radio dat radioapparatuur voor
de luchtvaart maakte. Bij dat bedrijf waren ze allebei betrokken bij de
ontwikkeling van een op gps gebaseerd navigatiesysteem voor vliegtuigen.

Burrel en Kao kwamen die avond tot de conclusie dat er een enorme markt
bestond voor producten die gebruikmaakten van gps-technologie. Binnen een
paar weken was het bedrijf geboren. Onder wandelaars, zeevaarders en piloten
werd Garmin met zijn handheld-ontvangers al snel een begrip.

Het bedrijf was eind jaren negentig logischerwijs de aangewezen kandidaat om
de markt voor autonavigatie wereldwijd te gaan domineren. Een paar
Nederlanders gooiden roet in het eten. De autonavigatiemarkt in Europa werd
in een paar jaar door Tomtom veroverd. Garmin slaagde er, tot snelheid
gemaand door de opkomst van Tomtom, wel in marktleider (circa vijftig
procent) te worden in Amerika.

Sindsdien zijn de twee bedrijven aartsrivalen. Regelmatig klagen de
bedrijven elkaar aan wegens de schending van patenten. De overnamestrijd
rond Tele Atlas is de nieuwste slag in een oorlog die al een jaar of zes aan
de gang is.

Toen Tomtom in juli dit jaar aankondigde de digitale kaartenmaker Tele Atlas
voor twee miljard te willen overnemen, bleef het aanvankelijk stil in
Kansas. Garmin betrekt zijn kaarten elders en heeft geen langdurige
klantrelatie met Tele Atlas.

Pas toen Nokia plotseling Navtaq, de enige ander digitale kaartenmaker
ter wereld overnam, werden ze wakker bij Garmin.

“Met Navtaq in handen van Nokia en Tele Atlas in TomTom zou dat betekenen dat
Garmin zijn kaarten voor de navigatiesystemen altijd bij een concurrent zou
moeten kopen. Niet bij een onafhankelijke leverancier”, zegt Erik de Graaf,
analist bij Petercam.

Navteq én Tele Atlas in handen van de concurrent, dat mocht niet
gebeuren. Natuurlijk zouden die twee wel blijven leveren aan Garmin, maar
het is de vraag onder welke condities.

Garmin moest eigenlijk wel met een bod komen, denkt de Graaf. “Het is nu of
nooit voor Garmin.” Maar hetzelfde geldt nu voor TomTom. “Die moeten
eigenlijk wel met een tegenbod komen.”

De uitkomst van de biedingstrijd is ongewis. Ze zijn wat omzet en winst
betreft ongeveer even groot. Ook hebben Tomtom en Garmin volgens De Graaf
ongeveer evenveel aan contanten in kas. Beide kunnen daarnaast behoorlijk
wat lenen.

Wie heeft uiteindelijk de diepste zakken? “De beurswaarde van Garmin is
drie keer zo groot, dus uiteindelijk kunnen zij het meeste lenen," zegt De
Graaf. Maar of dat betekent dat ze ook het verst durven te gaan in de
biedingstrijd, daar durft De Graaf niet op te speculeren.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl